IFKS

Vier unieke IFKS-kampioenen – Nico Hoek

Er kan er maar een de eerste zijn

Elke zege is bijzonder, daar zijn de IFKS-kampioenen het wel over eens. En ze smaken naar meer. Na de ontlading en een frisse duik in de havenkom van Lemmer, gaat daarom het vizier langzaamaan weer richting een volgend kampioenschap. Niet zonder resultaat, want van de 20 kampioenen die de A-klasse tot nu toe opleverde, wisten tien de top van het eindklassement vaker dan eens te bezeilen. Drie van hen lieten de vloot vier, vijf en zelfs zes keer achter zich.

“Dat onze bemanning supergetraind was, leverde misschien nog wel de meeste irritaties op.”

NICO HOEK
Tweevoudig én de eerste IFKS-kampioen – 1982, 1983
Skûtsje Lutgerdina Smeltekop

Er kan er maar één de winnaar zijn. En er kan er maar één de allereerste winnaar zijn. 

Het is Nico Hoek die de IFKS van 1982 op zijn naam weet te schrijven. Daarmee doet de IFKS haar naam ‘Iepen’ gelijk eer aan, want Nico is geen Fries maar een ‘Hollander’. “Dat was op zich wel een dingetje. Ik denk niet dat ze zich hadden gerealiseerd dat wij ook gelijk konden winnen. Dus ja, er kwam commentaar op, maar als je wint, is er altijd commentaar.”   

Uit het archief van Nico.

Vol gas
Zo vlak voor die eerste IFKS lijkt de uitdaging groot. De vloot bestaat uit skûtsjes die meters langer zijn dan de kleine Lutgerdina Smeltekop van Nico en dat kan een allesbepalende factor zijn. Maar al snel blijkt dat er nóg een verschil is: in tegenstelling tot zijn concurrenten verschijnt ‘de Lut’ met een getrainde bemanning aan de start. Nico: “Wij zeilden eigenlijk het hele jaar door wedstrijden tegen Lemster Aken, dus ik denk dat wij het schip aanmerkelijk beter beheersten dan de anderen. Dat onze bemanning supergetraind was, leverde misschien nog wel de meeste irritaties op. De eerste wedstrijd hebben we ook daadwerkelijk niemand gezien. Terwijl wij vol gas over het IJsselmeer zeilden, was de rest bezig om te overleven. Het jaar daarop ging het overigens totaal anders. Toen kwam iedereen behoorlijk getraind aan de start en werd het, mede door het lengteverschil, voor ons lastiger om weg te varen.” 

Toch weet Hoek ook dat jaar de kampioenstitel binnen te zeilen. “Die eerste titel in ’82 was bijzonder omdat we ons niet helemaal gerealiseerd hadden hoe het leefde in Friesland. We werden op z’n Fries gehuldigd met het Friese volkslied en een groot feest in Hindeloopen. De IFKS kreeg gelijk veel media-aandacht en binnen de kortste keren stond er duizend man publiek op de kant te kijken. Maar het kampioenschap zelf was niet spannend, omdat we met overmacht wonnen. En dat maakte het tweede kampioenschap weer heel bijzonder. Toen was het moordend spannend. Er werd serieus gezeild met Age Bandstra en Jan Bakker als grote concurrenten.” 

“Het was de tijd waarin de penningmeester met het geld van de IFKS zijn koeien kocht”

Na twee titels op rij gaat het zilveren skûtsje in 1984 naar die grote concurrent Age Bandstra. Nico: “Wij werden dat jaar uit het kampioenschap geprotesteerd terwijl er geen protest tegen ons liep. Het was eigenlijk onmogelijk om te diskwalificeren zonder protest, maar de regels waren toen nog voor veel uitleg vatbaar. De IFKS was in het begin totale wildwest. Dat maakte het ook heel leuk, want het gaf natuurlijk een heel nieuwe dimensie aan het zeilen. Het was ook de tijd waarin de penningmeester met het geld van de IFKS zijn koeien kocht. Er gebeurde altijd wel wat, echt fantastisch!”  

Nico Hoek

Het glazen oog van Hylke
De IFKS is een vat vol anekdotes. De zoektocht naar het glazen oog van Hylke de Vries is er ook een van. Nico: “Hylke had de eerste wedstrijd bij Sloten gewonnen. Hij ging die dag als een raket, dus we spraken af dat we hem allemaal een borrel zouden geven. Dat liep wat uit de hand. Uiteindelijk lagen we met de hele bemanning op de vloer om het glazen oog van Hylke te zoeken.” Maar de mooiste herinneringen van de oud-kampioen gaan over teamwerk. “Wij waren onze tijd al ver vooruit, want wij hadden als enige skûtsje ook vrouwen aan boord. Daar werd in 1982 met gefronste wenkbrauwen naar gekeken. En ja, als team waren we weliswaar ‘Hollanders’, maar veel mensen weten niet dat Eildert Meeter de IFKS met ons meevoer. Mijn broer André is later nog adviseur bij Siete Meeter geweest. In dat jaar werd Siete kampioen van de SKS.” 

Na het seizoen van 1987 verhuist Nico naar het buitenland en daarmee stopt, op een enkel uitstapje na, het IFKS-avontuur: “Ik heb nog serieus overwogen om een skûtsje te kopen. Het is uiteindelijk een Fries jacht geworden, maar ik mis het wel. We hebben het ongelooflijk leuk gevonden!” 

Lees ook:
Vier unieke IFKS-kampioenen – Age Bandstra, vlak voor de start nog katoenen zeilen tanen.
Vier unieke IFKS-kampioenen – Sieb Meijer, die een conflict met de IFKS bij de Rijdende Rechter uitvocht.
Vier unieke IFKS-kampioenen – Ton Brundel, met zes titels de kampioen der kampioenen.

Show More

Related Articles

Geef een reactie

Back to top button
Close
Close